شعر مازندرانی - تبری

  خوامبه تی دل ، مه جا رضا بَواشه/تی گَهت دل ،فقط مه جا بواشهاگه قبول هاکانی، اَی دَواشیم/ته لطف جا ،کُور گِره ،وا بواشهکی خوانه اَی سازه بَهیره دل  ر/گرمِ تنور سَر دلا بواشهتی دستار ِ اگه بَهیره سردی/کی خوانه زینب نِنا بواشهمحمد(ص) و علی (ع)حسین(ع) و حسن(ع)/چادر بن چتر کِسا بواشهنِخامبه ا شعر مازندرانی - تبری...

حلول ماه ربیع بر شما مبارک بادیک شو نَشو بی وَنگ وا بخونهتا دل بَهیره باز جلا بخونهصفر، سفر بورده ربیع بموئهتی دارِ (درخت توت) سَر اِسبه تلا بخونه#نظرنژاد_کدخدا @nazaezhad_kadkhoda2 شعر مازندرانی - تبری...

 

امروز خجه سیا چلوار دپوشته

صواحی زرد منگو ر بدوشته

مزار سر هدائه ختم قرآن

دلِ دله تیناری ر بکوشته

شعر:نظرنژاد-کدخدا

 

برگردان به پارسی:

امروز خدیجه سیاه پوشید

اول صبح گاو شیرده را دوشید

بر سر مزار ختم قرآن گرفت

با این کار غم تنهایی را در دلش کشت

برگردان: کدخدا

شعر مازندرانی - تبری...

  سلام خدا رحمت هاکانه عزیزان سفر کرده ر  بداهه ای تقدیم به بازماندگان وشون روح شاد پنشنبه پنشنبه بَییه اَسری بییه کیله دواره غرصه دل جه کانده پیله   خَله ساله ؟ نا امسال تاوسون ته سرد تن بهیه خاک مهمون   خله روزا ته لوچه خنده داشته خنده ی جا غرصه قَلم(درخت) دکاشته   ته حرف و گب ته آسنی ر کی باوته هَمونتا که ته دردا ر ناهوته   غمه شه دلَ دکاردی جیک نزویی ته اُنشو بی، چه پس تِریک نزویی ؟ @nazaezhad_kadkhoda2 #نظرنژاد_کدخدا {اسری=اشک} {کیله=جوی.رود} {خَله=زیاد} {لوچه=لب} {آسنی =قصه} {ناهوته=نگفت} {دکاردی=ریختی} {انشو=نارنگی}  {تریک= میوه نارس و سبز نارنگی} شعر مازندرانی - تبری...

در سوگ شهدای آتش نشان تَش و کِلین دی دَکِته هارش پلاسکو یک دیم/تَش و کِلین دَپیته بومِ خِریم کی می صدار اِشنونه تشِ بِن؟/بِرمه گَلی ریکا،مه،چش رِ نَوِن مگه ناهُوت بینه که تَش هِنیشته/کلین دِله بُوردِنی تَش نَنیشته تَش که تَنیره زوُ هِرِستا بینی/اَنگِشت کُلو یِ سَر هِرِستا شینی شما که جانِ خالی جِه بُوردنی/غصه ی شِه برارون خُوردنی همه بُوردنه، شماها نَشینی/سرباز مگه کانده عقب نِشینی تشِ دله شِه تنِ جا کاردنی/گرمِ کلینِ تنِ لا کاردنی امروزا غصه ر کُوفا کانده دل/پلاسکوی گوشه میا کانده دل دل که بَهیته غصهِ جه تُوتِراک/بِرمه ی بی صدا هارش زیر خاک همه بُوردنه،شماها نشینی/سرباز مگه کانده عقب نشینی اَی که سرفراز امه خاکنی/تش و کلین و کینه جا پاکنی شما که گاتنی هوا پس نِنِه / نفس کِتارک زنه لَس لَس اِنه کیجا رِ گاتنی کُولک دی کاننه/ریکا رِ گاتنی کُولک بی کاننه تَش مگه بُونه که الُوک نَواشه/تَش کَر دل بونه تِتوک نَواشه تِه عاشقی کلینِ بنِ تَشه/وا دَکفه تیرونِ گیرنه کَشه تقدیم به آتش نشانان شهید شعر:نظرنژاد-کدخدا شعر مازندرانی - تبری...

  بچاِ کرسی مه لینگ توُو نیارنه سردِ انگوس مه چششِ سو نیارنه بزومه پف زغال انگِشت بواشه زنغال کلین کولکًِ بو نیارنهشعر : کدخدا_نظرنژاد برگردان به فارسیکرسی سرد پاهایم را گرم نمیکندانگشت سرد به چشم من نور نمیدهد فوت بزنم زغال آتش گداخته بشودخاکستر زغال بوی اسپند را در نمی آوردکدخدا  @nazaezhad_kadkhoda2 شعر مازندرانی - تبری...

  آقاعموآق عمو ، اشکمِ پوست ،امه پشت دماستهدیمِ سبزِ پوست، زرد و زار هسته امه خواهون امه پشتِ سر، صف دوستهندومبه ، شاید خوانّه بزنن ساطور دستهاز مجموعه : آق عموشعر : نظرنژاد_کدخدا برگردان به پارسی:حاج عمو ! پوست شکم مان به پشتمان چسبیدهصورت سرسبزمون اکنون زرد و زار شده هواداران ما پشت سرمون صف بسته اند !نمیدونم شاید صف کشیده اند دسته ساطور بر سر ما بزنند#نظرنژاد_کدخدا https://telegram.me/joinchat/AZDXsDwAOczLyC2O2Gam6w شعر مازندرانی - تبری...

چله شو رها این خِنه رِ از غم هاکانم           قَجر قوری رِ چایی دَم هاکانم   تَش هاکانم هیمه چِچ کِل بَواشه     سیا کتری اُو رِ زَمزم  هاکانم   بخونم کتولی ، نجما ، امیری         تِه جیگر خالی از ماتم هاکانم   تِه زخما ر دَوندم ناسورِ زخم          ضِمات بَیرم سیا مَلهم هاکانم   بَخوندم چِلچِلا واری تیناری            تَشِ وَر لَله ر همدم هاکانم   اَنده اَسلی دَشندم کیله باوه         تِه دردِ وِن دِله قارزم هاکانم   مِکِنا ر بیِل جنگل بَخواسه            ته کیکمِ پَلی سَر خم هاکانم   تِه چشمای دِله کُول خُورنه می دل   تِه صحرای دِله تِتِم هاکانم   تِه اَنگوس ر گزنه بَزّوئه نیش           تِه زَخمار ضِمات پَیلم هاکانم   نهار دشت دِله شالی زمین سَر       پِلا ، خارشتِ، ماتن جم هاکانم   سرآیته وَنوشه دشت  میون ر   شعر مازندرانی - تبری...

  مازرونِ تِک، لَله دهون درشونهخسته نخارِ تن ،بی هم زوون درشونههفت بند لَله ،برمه گلی بموندسپیتک بَزّه مِقوم، تا آسمون درشونهشعر:نظرنژاد_(کدخدا ) برگردان به پارسی لب مازندران ،نی به دهان در حال رفتن است با تن خسته و پیر، بی همزبان در حال رفتن است   لَله ی (نی) هفت بند بعد از رفتن استاد با گلوی پر از گریه باقی مانده است نوای آرام صدایش در حال رفتن به آسمان است شعر مازندرانی - تبری...